Οι lipstick traces (πρωην replica dolls) ειναι μπάντα απο την αθήνα, ξεκινησαν το 2007 και κινούνται στα garage πρότυπα των 60's και 70's κατι που σημαινει γρηγορες ταχυτητες και χορευτικη διαθεση. Σε αυτο εδώ το demo μπορειτε να ακουσετε δυο κομματια κιθαριστικού rock n' roll τα οποια προσωπικά μου έφεραν στο μυαλό μπαντες απο t-rex μεχρι τους δικούς μας last drive. Αν και μικρο το δειγμα, συνολικα το demo διαρκει περιπου 6 λεπτα, μας αφηνουν υποσχεσεις και σιγουρα περιμενουμε καποιο μεγαλυτερο δειγμα γραφης. Καλη συνεχεια στα παιδια.
Για πρωτη φορα το hidden diaries σε συνεργασια με τον jnegri , γνωστο για τα σχεδια του και του οποιου το εργου μπορειτε να βρειτε στην σελιδα του, σας προσκαλει την Παρασκευη 21/11 στο bar ETHNIC στη Δεριγνυ 11 (κοντα στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε.). DJ set by JNEGRI (ΝΕW WAVE / POST PUNK / DARK WAVE), MOM'S N (EXPERIMENTAL / NOISE ROCK), K.T. (HIDDEN DIARIES BANDS & MORE).
Ναι..ντάξει..Η αθήνα δεν είναι και από τις πιο ωραίες πόλεις του κόσμου,ούτε της ευρώπης..ίσως ούτε καν της ελλάδας(ναι,χαρείτε θεσσαλονικείς)..αλλά ομολογώ ότι τη γουστάρω πολύ αυτή την πόλη..Αυτό το γαμημένο χάος κάθε πρωί..Οι τρελοί ρυθμοί της..και κυρίως η μεταμορφωσή της..Λες και μόλις πέφτει το σκοτάδι, ένας μυστήριος cool μάγος της δίνει στυλ αλλά την κάνει και πιο΄΄ σκοτεινή΄΄ και συνάμα πιο αποκαλυπτική.
Έχω πολλές φορές περπατήσει ή διασχίσει με αυτοκίνητο(..φίλων,που έχουν όρεξη για τσάρκες)τους δρόμους της κατά το βραδάκι..και πάντα συνειδητοποιώ ότι κάθε δρόμος της έχει τη δική του προσωπικότητα..Άλλοι είναι πιο..΄΄συμβιβασμένοι΄΄..άλλοι πιο ΄΄αντιδραστικοί΄΄ και άλλοι που εκπνέουν μόνο αναμνήσεις και νοσταλγία. Κάθε δρόμος ΄΄παίζει΄΄τη δική του μουσική και αν όλοι μαζί αποτελούσαν tracks σ’ ένα cd…(για μένα)θα πήγαινε κάπως έτσι…
1.πανεπιστημίου-‘the kids are on high street’madrugada…και όσο πλησιάζουμε ομόνοια ακούγεται πιο δυνατά..
2.σταδίου-pulp..΄this is hardcore’
3.πατησίων-΄mad world’ gary jules
4.ερμού-΄over the hill’ monika
5.συγγρού-blur,΄tender’….ή τώρα που το ξανασκέφτομαι ίσως το..΄piensa en mi΄ απ΄την ταινία τα ΄΄ψηλά τακούνια΄΄
6.παραλιακή-…μάλλον κάτι από Madonna..
7.διονυσίου αεοροπαγίτου-leonard cohen΄dance me to the end of love΄.. ή μήπως το ΄fucked with a knife΄ από cannibal corpse;(..για σπάσιμο στα ερωτευμένα ζευγαράκια που δεν αφήνουν το χεράκι για να περάσεις….)
8.ευριππίδου-χωρίς δεύτερη σκέψη…antony and the johnsons..΄Hope there’s someone΄…
Λιγες αναρτησεις πιο κατω μπορειτε να δειτε το πρωτο μερος του αφιερωματος στο εγχωριο noise rock. Μια απο τις προτεινομενες μπαντες σε αυτο το αφιερωμα λιγους μηνες μετα κυκλοφορει το πρωτο τους demo. Ο λογος για τους guinea pig απο την Πατρα οι οποιοι μας κερδιζουν με την μια με τις 3 συνθεσεις που υπαρχουν σε αυτο εδω το demo. Aν ειστε σε εκεινη την κατηγορια ανθρωπων που οι λεξεις sludge/doom τοους λενε πολλα , ενω μπαντες οπως οι neurosis, iron monkey, electric wizard σας κανουν απο το headbanging να ακουμπατε το κουτελο σας στο πατωμα. Κατεβαστε τους.
Οι adolf plays the jazz ειναι απο τις μπαντες που οταν σταματησουν να παιζουν και εσυ τους ανακαληψεις αρχιζεις να αναρωτιεσαι γιατι δεν τους ειχες ασχοληθει μαζι τους τοσο καιρο. Σε αυτο εδω το ep μας δινουν μερικες απο τις πιο ωριμες συνθεσεις τους στα γνωστα post rock , experimental επιπεδα τους και μας παραμενουν απο τις αγαπημενες μας μπαντες στο diaries. Δεν θα μπω σε περισσοτερες λεπτομερειες για τους adolf plays the jazz και τα κομματια τους, αλλα αν σας ενδιαφερει κατι εξαιρετικο απο την εγχώρια σκηνη ασχοληθειτε ΤΩΡΑ μαζι τους. Καλο ταξιδι...
Οι schizokinesis ειναι μια μπαντα ή μαλλον ενα ντουετο απο την ελλαδα και εδω και ενα χρονο εχουν κυκλοφορησει σε d.i.y. μορφη το CD τους not enouph light to see the darkness. Ο ηχος τους αγγιζει την ambient και την experimental, χωρις ομως να μπαινουν σε ebm μονοπατια, λαθος που πολλες μπαντες οι οποιες κινουνται σε αυτο το ηφος κανουν, με αποτελεσμα να χανουν την ταυτοτητα τους. Εδω θα ακουσετε minimal ηχους με κινηματογραφικη αισθητικη αλλωστε αυτο ειναι κατι που δηλωνουν και αρκετοι τιτλοι των τραγουδιων τους, "dead man walking" , "inferno" κτλ... Περιμενουμε και νεα κυκλοφορια τους.
English: country:Greece Year of release: 2007 Band: schizokinesis Name of release: not enouph light to see the darkness ep Sounds like: ambient, experimental
Νομιζω εχει ξεκινησει πολυ καλα η φετινη χρονια για το diaries και δεν θα θα γινοταν αλλωστε χωρις να εχουμε την βοηθεια απο ατομα εκτος αυτου. Μια εκπληξη που μας περιμενε λοιπον μετα το καλοκαιρι ηταν το mail του φιλου μας Angelo απο το εξωτερικο που μας εστειλε δυο live των Vyllies απο το 1985. Τον ευχαριστουμε παρα πολυ μιας και δεν υπηρχε περιπτωση να βρουμε κατι τετοιο, οποτε εμεις απλα το κανουμε post.
Οι pure seconds ειναι μπαντα απο το Ναυπλιο, και μουσικα κινουνται καπου αναμεσα στο indie rock και το alternative. Μελωδικα κιθαριστικα κομματια σου φερνουν μπαντες της μετα smith περιοδου απο αρχες 90. Ποτε πιο χαλαροι οπως στο sing (που ειναι και το αγαπημενο μου) ποτε πιο δυνατοι οπως στο "she's my heroine" και με μινιμαλιστικη διαθεση ως προς τις δομες των συνθεσεων τους σου κρατανε αμειωτο το ενιαφερον μεχρι να τελειωσει η ακροαση και των 4 κομματιων του demo τους και να ξαναπατησεις το play για να το ακουσεις καλυτερα και να το προσεξεις. Νομιζω αξιζουν την προσοχη μας και θα την εχουν.
Το μεγάλο μπαμ έγινε το 97 με το scream τους Wes Craven ο οποιος κατόρθωσε να το κανει ακομα 2 φορες στο παρελθον (the nightmare on elm street-και The last house on the left-) για να ξεκινησουν να βγαινουν η μια μετα την αλλη. Και ειναι φοβερο το ποσο ειρωνικο ειναι αν το καλοσκεφτουμε. Η ταινια που ουσιαστικα σατιριζε ολες τις ταινιες εκεινες που αντεγραψαν κατα κορον το Halloween του John Carpenter του 1978, με τις αταλαντες, παρθενες, ξανθιες πρωταγωνιστριες με το πελωριο στηθος, να τρεχουν στις σκαλες και να ουρλιαζουν αντι πολυ απλα να βγουν απο την πορτα, να γινει και η αφορμη για να αναβιωσει το ειδος αυτων των ταινιων στα mid-late 90's.
Οποιος ειναι γυρω στα 25 λογικα και καιγοταν με τις ωρες στα συνοικιακα video - club, θα θυμαται τα slasher teen θριλερ που εβγαιναν στο δευτερο μισο της δεκαετιας του 90 με το κιλο και γεμιζαν τα video club.
4-5 ταινιες παραμασχαλα, συνηθως χωρις να εχει διαβαστει καν η περιληψη απο το πισω μερος του κουτιου, πραγμα λογικο αν αναλογιστει κανεις πως σε περιμεναν οι φιλοι σου - ατομα που δεν ειχαν και αυτα προφανως κοπελες για να καιγονται μαζι σου ετσι - με coca cola και πιτσες. Σε ακραια περιπτωση η "τρομακτικη" λεζαντα του στυλ "o τυχερος πεθαινει πρωτος, ο τελευταιος τρεχει για τη ζωη του" στο μπροστα μερος αρκουσε για να μπει και αυτη η ταινια στο σωρο με τις υπολοιπες.
Οι κασσετες τοτε να στεκουν σε σειρα πανω στα ραφια και παντα το ιδιο κλασσικο μοτιβο, η παρεα των εφηβων σε κυκλο με τον πρωταγωνιστη ή συνηθως την πρωταγωνιστρια να βρισκεται στο κεντρο του εξωφυλλου και τους αλλους σε δευτερευοντα ρολο. Ενω το backround ολοκληρωνοταν με καποιες φλογες, με μια τρομακτικη φιγουρα, με την στολη του δολοφονου της ταινιας κτλ...Οπως και να το κανουμε αυτες οι ταινιες καθιερωσαν κατι αντιστοιχο με τα εξωφυλλα των trash βιντεοκασσετων ταινιων τρομου της δεκαετιας του 80'.
Γυμνασμενα κορμια, Κοντα sexy μπλουζακια, κολεγιακα jacket κτλ... Τις περισσοτερες φορες ειχαμε σγουρομαλικα ξανθια αγορια αρχηγοι της ομαδας Lacross του σχολειου που βολταρουν με την πανεμορφη cheerleader μεχρι να πιουν μεγαλη ποσοτητα παντς στην prom night να μεθυσουν και να γινουν πλεον και επισημα τα επομενα υποψηφια θυματα του σχιζοφρενη δολοφονου με το μπαλντα που σουλατσαρει στους παγωμενους διαδρομους του σχολειου ανενοχλητος...
Καποιες αλλες φορες δε, υπηρχαν οι αστικοι μυθοι που ξαφνικα περνανε σαρκα και οστα απο ψυχοπαθη , συνηθως μελος της παρεας των πρωταγωνιστων ο οποιος εκανε τον κινεζο μεχρι την μεγαλη μονομαχια στο τελος, που συνηθως ηταν μεσα σε καταιγιδα, σε εργοστασιο μεσα σε φλογες ή ακομα και μεσα σε βαπορι που ειναι ετοιμο να βυθιστει.
Για οποιους σεναριογραφους φαινοταν πολυ κοινοτυπο το urban legend motive το γυρναγανε σε παθιασμενο φοιτητη με serial killer του παρελθοντος. Ο οποιος ακολουθουσε κατα γραμμα τα εγκληματα του ηρωα του. Σε αυτη τη περιπτωση ο πρωταγωνιστης συνηθως ηταν και ο δολοφονος. (συγνωμη αν σας το χαλασαμε αλλα shit happens)
Τελοσπαντων μιας και αρκετα σας κουρασαμε, σιγουρα τωρα σας εχουν ερθει τα the ripper, i know what you did last summer, urban legend, the skulls, final destination, και ολα αυτα τα αριστουργηματα που ισως καποια απο αυτα να μας κουραζουν ακομα με τα sequel τους. Σαν κινημα βεβαια οπως και ολα τα κινηματα εβγαλε και αυτο τα must του. Ετσι λοιπον αν δεν τα εχετε δει, μιας και ειναι και καλοκαιρι και εχουμε και ενα λογο παραπανω να βλεπουμε τετοια, προτεινω τα εξαιρετικα και πολυ αδικημενα Τhe hole (2001-Αμερικη), και The ugly (1997-Αυστραλια).
The Hole (2001-u.s.)
The Ugly (1997-Australia)
How to make your own Slasher Movie! by Mom's N.
Η συνταγή είναι απλή και φτηνή. Υλικά: 1 φασόν σενάριο 5 ατάλαντοι φίλοι σου 1 σπίτι ελεύθερο απο γιαγιάδες και θείες που ήρθαν απ΄το χωριό Αρκετή όρεξη για την δημιουργία props όπως αίμα, κομμένα χέρια κτλ κτλ και φυσικά 1 κάμερα οποιασδήποτε ποιότητας.
Οδηγίες για να μην σου κόψει το σενάριο: Σαφώς πριν ξεκινήσεις την δημιουργία του έπους θα πρέπει να έχεις δει τις προαναφερθείσες ταινίες και να κρατήσεις σημειώσεις. Συγγνώμη αλλά η παρθενογένεση στην τέχνη έχει εξαφανιστεί προ καιρού. Τώρα, ρώτα τον εαυτό σου τα βασικά που, πως, πότε, ποιούς και γιατί:
Που θα εξελιχθεί η bloody extravaganza σου; (Έχουμε δει κατασκηνώσεις, κλισέ μεσοαστικά προάστια με γρασίδι, εξοχικές κατοικίες , prom parties, εστίες πανεπιστημίων, πρωτεύουσες χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ για να ονομάσουμε μερικά μέρη) Πως ξεπαστρεύει ο μάγκας serial killer σου τα ζουμερά θύματά του (μαχαίρι, χορδή πιάνου, στραγγαλισμός, βουρτσάκι τουαλέτας, κουνουπιέρα κτλ κτλ.) Πότε παίρνει μπρος ο μανιακός σου και αρχίζει το θεάρεστο έργο του (πρωτοχρονιές, πρωταπριλιές, ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, Κυριακή των Βαϊων, της Τυροφάγου κτλ κτλ) Ποιους κάνει κεμπάπ (φίλους, σόι, γκόμενες απο το λύκειο που τον έλεγαν nerd, γκόμενες που τον χώρισαν, γκόμενες που τον χώρισαν στον λύκειο και τον έλεγαν nerd, άσχετους περαστικούς) και το μεγάλο ΓΙΑΤΙ όλοι αυτή η φασαρία και οι λεκέδες από αίμα (άσχημη παιδική ή εφηβική ηλικία, κάποια παραμόρφωση που τον κομπλεξάρει ταμάλα, του το είπε ο σατανάς, είναι νεκρός και οι νεκροί καυλώνουν με το συνδυασμό αλυσοπρίονο-ακρωτηριασμός-φρίκη)
Φυσικά όλα τα παραπάνω απαιτούν και μια αντίστοιχη απεικόνιση η οποία διαφέρει ανάλογα με τα που, πως, πότε, γιατί (π.χ. δολοφόνος που τον έλεγαν χοντρό στο λύκειο οι ξανθές cheerleaders και οι σφίχτες αθλητές, ντάλα Χριστούγεννα, ντυμένος Άϊ Βασίλης σε πιο dark παραλλαγή και εγένετο φόνος με καρφωμένα γλειφιτζούρια μπαστουνάκι στον οισοφάγο του θύματος, κάτω απο το χριστουγεννιάτικο δέντρο της χιονισμένης πλατείας. Τίτλος της ταινίας"Merry Christmassacre" και tagline "Ho ho ho. Who's fat now?"). Απλό; Γελείο; Σατανικό θα έλεγα εγώ...
Για το τέλος της δημιουργίας του εκτρώματος-αριστουργήματος μας πρέπει να ξεκαθαρίσουμε αν: Ο killer είναι χαρακτήρας που τόση ώρα μας μπλέκει έχοντας ένα φυσιολογικό στα αμερικάνικα πλαίσια alter ego που απλά χάνεται όταν σκάει μύτη το φρίκουλο με τη μάσκα και το οδοντωτό μαχαίρι που όλος τυχαίως είναι το ίδιο άτομο. Ο killer είναι απλά ένα έκτρωμα της φύσης με 3 μέτρα ύψος και όρεξη για πλέξιμο εντέρων που απλά το διασκεδάζει κάνοντας τα αδύνατα δυνατά ώστε να ξεράσεις το pizzoni με το διπλό bacon.
Βέβαια εκτός απο τον ψυχασθενή δολοφόνο με την πέργολα πρέπει να υπάρχουν και άλλοι χαρακτήρες (κλισέ πάντα) που θα πλαισιώνουν αυτόν: 1 ζευγάρι μειωμένης εγκεφαλικής δραστηριότητας (τύπου cheerleader, τσουλί με βυζάρες, macho, αθληταράς, ξανθός καραηλίθιος) 1 macho αρχικά αντιπαθέστατος, λίγο έξω απο την παρέα συνήθως που τελικά μπιστικόνει την πρωταγωνίστρια αλλά σφαγιάζεται λίγο πριν την τελευταία σεκάνς ή εξαφανίζετε ως νεκρός απο την τελευταία σκηνή λόγο του οτι αυτός είναι ο σφαγέας της γειτονιάς 1 nerdoulas που απλά σφαγιάζεται πρώτος 1 final girl (παραθέτω link για το τι εστί final girl
http://en.wikipedia.org/wiki/Final_girl) που θα ακολουθεί πιστά όλα τα μοτίβα του final girl. Γλυκιά, λίγο κλειστή όμως στον εαυτό της, με ελάχιστες έως και ανύπαρκτες σεξουαλικές εμπειρίες και ορέξης και που φυσικά έχει ένα καλό link με τον δολοφόνο. Είτε είναι αδελφή του, είτε γκόμενα του το αν θα πεθάνει ή θα ζήσει αποτελεί και την σοσίβια λέμβο που θα μεταφέρει την ταινία σε ένα sequel.
Αυτές λοιπόν οι λίγες συμβουλές για το DIY slasher movie στερέωμα.
Για κλείσιμο ιστορικά taglines απο slasher movies: Friday the 13th - On Friday The 13th, They Began To Die Horribly, One......By One Halloween - The Night HE Came Home! A Nightmare on Elm Street - She is the only one who can stop it... if she fails, no one survives. Scream - Don't Answer The Phone. Don't Open The Door. Don't Try To Escape. Black Christmas - If this movie doesn't make your skin crawl... It's On Too Tight! Candyman - We Dare You To Say His Name Five Times!
Όποιος κατάφερε να φτάσει ως το τέλος του αφιερώματος ας στείλει τις ιδέες του (μια γρήγορη περίληψη του ολόδικού του σεναρίου DIY slasher movie).
Οι leaders of men ειναι μπαντα απο το Queensland της Αυστραλιας. Ο ηχος τους βρισκεται πολυ κοντα σε αυτον των the fall, joy division και human league ενω σε καποια σημεια μου θυμισαν τους the sound της "all fall down" περιοδου σε κομματια οπως το exile. Πιο πολυ κιθαριστικοι δημιουργουν ενα πολυ ομορφο αποτελεσμα new wave και post punk. Στις πρωτες κουβεντες που ανταλλαξα με τον Michael (keyboards,vocals) μου ειπε πως ξερει αρκετα πραγματα για την ελληνικη ανεξαρτητη post punk σκηνη και την θεωρει απο τις καλυτερες του κοσμου. Αυτες εδω ειναι 6 συνθεσεις χωρις ομως να ειναι σε τελικη μορφη, μιας και το ep που ετοιμαζουν θα ειναι ετοιμο σε αρκετους μηνες με καλο ηχο και μεγαλη ποικιλια. Εμεις ανανεωσαμε το ραντεβου μας και μου υποσχεθηκε να μου στειλει και το e.p. οταν πλεον αυτο εχει ολοκληρωθει ενω πολυ συντομα ισως να διαβασετε και καποια συνεντευξη τους.
Ενω η κυρια Κουλα διπλα σας προσπαθει να ταισει κεφτεδες τον μικρο Νικολακη, ενω ο κυριος απο την τραπεζα πειραιως βριζει τους εκκολαπτομενους τεννιστες της παραλιας και ο τυπος με την παραξενη φωνη πρασπαθει να σας πουλησει ριγανη με 40 βαθμους υπερ κεφαλων χρειαζεσαι τα καταλληλα ακουσματα για να επιβιωσεις μεσα απο αυτη την κολλεκτιβα υποκουλτουρας. Μετα απο μπαχαλα, ιπταμενα φλυτζανια τσαγιου και απειρα γαμοσταυριδια το εργατικο δυναμικο του γραφειου εχει πλεον διχαστει για τα καλα. Ειδου λοιπον οι εναλλακτικες και συναμα δροσεροτατες προτασεις μας για αυτο το καλοκαιρι.
mOM's n:
15.CONVERGE - JANE DOE (2001/ Γιατι πονανε τα νεφρα μου...) 14.ATARI TEENAGE RIOT - BURN, BERLIN, BURN (1997 / Μπουκάλι, στουπι, κοτρονι, βενζινη...) 13.LAST EXIT - LAST EXIT (1986/ Γιατι απλά με τοση φασαρια στα αυτακια μου η κυρα Κουλα είναι σα να φωνάζει στο διαστημα...) 12.THE LOCUST - NEW ERECTIONS (2007/Με εναν στιχο μια φωνη: We'll bury this city in trash) 11.MR. BUNGLE - CALIFORNIA (1999/Παραλια, μαυρισμα, βυζια και κοπρολαγνεια....) 10.NOOTHGRUSH - ERODE THE PERSON (1999/Oil removed απο την πλάτη της γκομενας με τον απεραντο κωλο...) 09.CORRUPTED - SE HASE POR LOS SUENOS ASESINOS (2004/Δεν ξερω ισπανικα αλλα νομιζω οτι με κατι εχει τσαντιστει ο γιαπονας...) 08.MADE OUT OF BABIES - TROPHY (2005/Μπορει να την λενε Julie Christmas αλλα πρεπει να ιδρωνει σαν γουρουνι με τετοια τσαντιλα...) 07.FANTOMAS - DELIRIUM CORDIA (2004/Τσινκ μπινκ μποινκ σαν το μπαλακι του σφιχτη με τις ρακετες...) 06.MELVINS -LYSOL (1992/Ολα αρχιζουν να κινουνται αργα απο τη ζαλουρα της θερμοπλυξιας...) 05.EARTH - EXTRA CAPTULAR EXTRACTION (1991/Αργά αργά αλλα σταθερα οπως μας ελεγε ειδημονας στο freesbie μερικα χρονια πριν...) 04.TEETH OF LIONS RULE THE DIVINE - RAMPTON (2002/Μολις εχεις βουτηξει, ο Νικολακης με τους κεφτεδες πιανει πατο απο αναροφηση και μια γρια αποσυντηθετε κατω απο τον ηλιο. Τι να κανω αυτα μου σκανε στο μυαλο....) 03.SKULLFLOWER - XAMAN (1988/Μπιιζζζζζζζζζζ Ββββββββββζζζζ Γκρρρρρρρρ Μπαααααμ. Καλυτερα απο γλαρους και κυμα...) 02.TODAY IS THE DAY - KISS THE PIG (2004/Καραμπινα, μπρατσακια, κουβακι, γενοκτονια...) 01.BURNING WITCH - CRIPPLED LUCIFER (1998/This nuclear winteeeeeer.... Κατακαλοκαιρο...)
mOM's k:
15.GOBLIN - SUSPIRIA OST (1977/ για τους σκυλους που δεν βλεπουν το κοκκινο) 14.SONIC YOUTH - DAYDREAM NATION (1988/γιατι καμμια κοπελα που ειχα στο παρελθον δεν τους γουσταρε) 13.MINOR THREAT - MINOR THREAT (1981/για κοπανιδια και για ροκανιδια0 12.SKULLFLOWER - LAST SHOT AT HEAVEN (1993/ δεν ειναι κοπελα στο εξωφυλλο) 11.SWANS - WHITE LIGHT FROM THE MOUTH OF INFINITY (1991) (αχ κουνελακι κουνελακι) 10.SMEGMA - PIGS FOR LEPERS (1982/τα πρωτα ερωτικα σκυρτηματα) 09.AMEBIX - ARISE (1985/για κατσα βραδιες) 08.NO MEANS NO -SEX MAD (1986/γιατι διαβαζουμε μαθηματικα το καλοκαιρι) 07.CELTIC FROST - MONOTHEIST (2007/για να δροσισει) 06.KIDS OST (1995/daddy never understood) 05.COIL - SCATOLOGY (1984/ο Νικολακης εχεσε τους κεφτεδες) 04.FUGAZI - FUGAZI (1988/για μακροβουτια) 03.NORTT - GALGENFRIST (2008/σατανιλα...κρυο...κατακαλοκαιρο...) 02.MINISTRY - THE MIND IS A TERRRIBLE THING TO TASTE (1989/για καμακι στη παραλια) 01.MELT BANANA - CELL SCAPE (2003/νια νια νια τα τατα κατα)
Νεο cd απο τους the silence industry απο τον Καναδα η οποια ηταν και η πρωτη απο το εξωτερικο που μας ειχε στειλει την δουλεια της. Σε αυτη τη δευτερη κυκλοφορια ο ηχος δεν εχει ξεφυγει παρα πολυ απο την πρωτη ομωνυμη κυκλοφορια τους. Χωρις ομως να σημαινει πως εχει μεινει και στασιμος. Τα κομματια ειναι αρκετα πιο δυνατα ενω η παραγωγη ειναι εξαιρετικη και δεν εχει να ζηλεψει τιποτα απο γνωστες μπαντες. Προσωπικα επαθα πλακα με τα κομματια realm of rust και burn and measure (το οποιο ειναι rehearsal ηχογραφηση και φλερταρει παρα πολυ με την ambient) και μπορω να πω πως ανετα κερδισαν μια θεση στο soundtrack του καλοκαιριου. Δυνατες κιθαρες, καθαρα φωνητικα, και ατμοσφαιρικα περασματα. Για οσους ψαχνετε αυτα τα στοιχεια κατεβαστε αφοβα.
Και ενω απαντες μαζευουμε σιγα σιγα τα πραγματα μας για να παμε διακοπες οι κυκλοφοριες συνεχιζουν να ερχονται η μια μετα την αλλη. Αν ψαχνετε κατι δροσερο και αναλαφρο για να συνοδευσει τις νυχτες του καλοκαιριου, τα φλερτ σας και τα παιχνιδια στην παραλια τοτε αυτο ειναι το καταλληλο album!!!! Μμμμ μαλλον ξεκινησε λαθος αυτο το post... Παντως αν θελετε να σας γινουν τα μυαλα πουρες με βιομηχανικους ηχους τοτε μαλλον οι last days of s.e.x. (one man band απο Ελλαδα) ειναι οτι χρειαζεστε για τους προσεχεις μηνες. Δεν Θα μπω στην διαδικασια να βαλω καποια ταμπελα, αλλα αν οι οροι industrial και breakcore σας λενε κατι καλο ειναι να το ακουσετε. Αυτη εδω ειναι η πρωτη κυκλοφορια του σε demo μορφη. Καλη ακροαση.
Εποχη 14- 15 χρονων, οτι ακραιο μπαινει στο σπιτι και ακουγεται ειναι κυριως αποτελεσμα της επιρροης του μεγαλου αδερφου και της κακιας τοτε παρεας. Λιγο burzum, bathory και the third and the mortal (απο τις μεγαλες μου ανακαληψεις τοτε). Ψαξιμο για demo black/ doom/ death συγκροτηματων απο Νορβηγιες, Σουηδιες και οποιας αλλης χωρας η θερμοκρασια δεν παει πανω απο τους -20 βαθμους, πριν αφοσιωθουμε αποκλειστικα στα εναλλακτικα ακουσματα. Αυτο το demo που ηρθε σημερα και συγκεκριμενα πριν απο 4-5 ωρες με εκανε να παω να ψαξω στις κασσετες μου, που λυπαμαι που βρισκονται ετσι μεσα στη σκονη και ανακατες χωρις να ξερω αν παιζουν ακομα. Βρηκα τις demo κασσετες των Falkenbach, Thine, Darzamat, Orphaned land και αυριο θα κατσω να τις ακουσω (αν παιζουν) μετα απο τοσα χρονια. Αν περιμενετε να βρειτε κατι αντιστοιχο με αυτα που βαζουμε συνηθως στο diaries τοτε προσπεραστε. Για οσους ομως εχετε ακολουθησει μια πορεια αντιστοιχη με αυτη που μολις διαβασατε και κατι σας ξυπνησε, ακουστε και ισως ξεθαψετε και εσεις τις κασσετες σας.
Καταρχας τι ειναι το Νoise rock? Αν το παρουμε χρονολογικα θα δουμε πως περιπου στις αρχες των 80's και αφοτου το punk εχει πλεον ψοφησει για τα καλα ή εχοντας συνεχισει πλεον σαν post punk για αυτους που εχουν αποφασισει απλα να ψαχτουν περισσοτερο απο τα 4 ακορντα και στη συνεχεια (ή ταυτοχρονα) σαν no wave για αυτους που σκεφτονται λιγο ή αρκετα πιο εναλλακτικά απο τους υπολοιπους τουλαχιστον ως προς την δομη των κομματιων .
Ετσι λοιπον αν γυρισουμε περιπου 2,5-3 δεκετιες πισω θα βρουμε μπαντες οπως οι Teenage jesus and the jerks (οπως καταλαβατε η Lydia lunch εχει κανει και εδω το θαυμα της) να παιζουν σοβαρα με τα μυαλα του κοσμου.
Ετσι λοιπον προχωραμε λιγα χρονια αργοτερα και βρισκουμε Μπαντες που μονο για να τις αναφερουμε εδω θα επρεπε να φτιαξουμε ξεχωριστα κεφαλαια για την καθε μια. Swans, Jesus Lizard, Βig Black, Helmet, Melvins και ο Καταλογος δεν ξερω πραγματικα που θα τελειωνε. Για να προχωρησουμε λιγο μετα και ποτε η αναμιξη του noise rock να μας δωσει μπαντες μπασταρδεμενες με το βαρυ ηχο της εποχης οπως οι Νapalm death (των πρωτων album) και ποτε τεχνικες οπως οι μεγαλοι melt banana και ποτε τελειως ατεχνες παιζοντας με συχνοτητες και καθε λογης θορυβο οπως Merzbow κτλ...
Για να φτασουμε τελος του 80' αρχες 90' και μπαντες οπως οι ministry, Νine inch nails, White zombie να γινουν οι πρεσβευτες του ειδους αυτου κυριως για τους λατρες του βαρυ ηχου. Απο την αλλη βεβαια τα πραγματα εχουν ξεφυγει και αναμιξη με την μεγαλη σχολη της ιαπωνιας εχει γινει πλεον κατι περισσοτερο απο εμφανη. Ολα και πιο mathrock ο ηχος με τους locust να παιζουν στην κυριολεξια με τα νευρα μας και να ειναι υπευθυνοι σε μεγαλο βαθμο (αν και το ειχαν κανει πολυ πιο πριν οι nomeansno) για το τεχνικο και παραλληλα ακραιο experimental noise metal (dilinger escape plan, converge κτλ...)
Απο την αλλη αυτοι που ακουνε drone ηχο θα χαρουνε μιας και πλεον υπαρχουν παρα πολλες αξιολογες μπαντες εχοντας και αυτοι μπασταρδεψει τον ηχο τους με πολλα στοιχεια οπως ambient drone, black metal drone, drone noise και αλλα πολλα καλουδια.
Δεν θελω να μπω σε λεπτομερειες μπορειτε να ριξετε οσα καντήλια θελετε για το οτι δεν εκανα αναφορα σε εξισου σημαντικες μπαντες botch, burning witch, nortt, boris, Slint, Skullflower κτλ... αλλα απλα σκεφτειτε τι θα επρεπε να γραψω για τους απιστευτους sonic youth.
Που καταλήγουμε λοιπον? Οτι σαν κίνημα η noise rock μουσική σχηματίστηκε ειτε απο φοβερους τεχνίτες οι οποιοι μια μερα αποφάσισαν να τα εγκαταλείψουν ολα και να αφοσιωθούν σε πιο μινιμαλιστικές δομες ή απο εντελως ατεχνους που ποτε δεν εμαθαν να παιζουν και απλα βαραγαν οτι εβρισκαν μπροστα τους. Τα συμπερασματα δικα σας.
Τι σχεση εχει ολο αυτο το κειμενο με την Ελλαδα? Μα φυσικα τελειωνουμε το πρωτο μερος με αναφορα σε Ελληνικες μπαντες. Επιτελους...(τονιζω οτι γινεται χρηση του ορου Noise rock με την ευρεία εννοια του) Καποιες μπαντες λοιπον που αξιζει να προσεξουμε (για ολα τα γουστα ) ειναι οι :
Οι Adzix ειναι μια one man band απο την Αυστρια και βαδιζουν καπου αναμεσα στην electronica τον χορευτικο βιομηχανικο ηχο και τον πειραματισμο. Οι λουπες τους ποτε προς το σκοτεινο drum n bass ποτε προς electro - industrial ηχο, χωρις να γινονται κουραστικοι ή μονοτονοι. Το ακουσα αρκετες φορες και μπορω να πω οτι σαν κυκλοφορια ειναι απο τις πολυ καλες που φτασανε φετος στο diaries φετος. Tα κομματια εξαιρετικα με το Sad kid να μπορουσε ανετα να ειναι hit γνωστης μπαντας. Το οτι κυκλοφορει σε DIY σε συνδιασμο με τον πολυ καλο ηχο που χει, και δωρεαν μαλλον της δινει πολλες μπονους μοναδες . Μπραβο στα παιδια και ελπιζουμε σε καλυτερες κυκλοφοριες στο μελλον. Για περισσοτερες πληροφοριες ενα mail για επικοινωνια ειναι adzixxx@gmail.com ενω η σελιδα τους στο myspace ειναι αυτη
Με αφορμη οτι φετος βγηκαν αρκετες και καλες ταινιες με εφηβους εχουμε να πρτεινουμε 5 ταινιες για το καλοκαιρι. Οι teen movies, που διαχρονικα ηταν σταθερες αξιες για βραδιες καψιματος με μπυρες-πιτσες-φιλους χωρις αυτο να σημαινει πως μιλαμε για τις κλασσικες χαζοαμερικανιες. Ειπαμε να κρατησουμε και ενα επιπεδο. Ξεκιναμε απο την πιο ευπεπτη και προχωραμε προς τα δυσκολα.
1. Superbad (2007) : Ο σεξομανης Seth και ο συναισθηματικος Evan φιλοι απο μικρα παιδια, τελειωνουν το σχολειο και βρισκονται καποιους μηνες μακρια απο το να φυγουν στο κολλεγιο, ενα παρτυ της τελευταιας στιγμης θα τους αναστατωσει, μιας και θα αναλαβουν να βρουν αλκοολ για την μεγαλη βραδια. Μια ψευτικη ταυτοτητα, 2 υπερcult μπατσοι και ενα δευτερο παρτυ θα προκαλεσουν μια σειρα απο απιστευτα σκηνικα. (Κωμωδια)
2.Rocket science (2007) : O Hal Hefner αποκτα προβλημα με την ομιλια του απο την στιγμη που οι γονεις του αποφασιζουν να χωρισουν και η μανα του να συζησει με τον Κινεζο γειτονα. Μια κοπελα που παιρνει μερος στους αγωνες ρητορικης και λογου της πολιτειας που μενουν θα τον ξεχωρισει και θα τον βαλει στην ομαδα της, λιγο μετα θα αλλαξει σχολειο και ο Hal θα κανει τα παντα για να την κερδισει. (Κωμωδια/Δραμα)
3. Juno (2007) : Σαρωνοντας τα φετινα βραβεια το juno αναλυει και πλησιαζει με περισσεια ευαισθησια το θεμα της εγκυμοσυνης σε μικρη ηλικια. Η juno μενει εγκυος στα 16 της απο τον κολλητο της, κιθαριστα του συγκροτηματος της, καθως και αθλητη του στιβου Paullie Bleeker (ο Μichael Gera που ειχαμε συναντησει πριν και στο superbad) Παιρνει την αποφαση να το κρατησει και να το δωσει σε ενα ζευγαρι που δεν μπορει να κανει παιδι. Μια αποφαση που μοιαζει ολο και πιο δυσκολη καθως η μεγαλη στιγμη πλησιαζει. (Δραμα/Κωμωδια)
4. Thirteen (2003) : H Tracy ειναι 13, ειναι μια κοπελα που ζει με την μητερα της και τα αδερφια της . Η σχεση αυτη θα δοκιμαστει οταν η "σταρ" του σχολειου evie zamora την πλησιασει και φιλες. Η tracy τοτε θα αρχισει να κλεβει, να παιρνει ναρκωτικα και να μπλεκει συνεχεια. Μια ταινια για το χασιμο της αθωοτητας. (Δραμα)
5. Kids (1995) : Aν το thirteen μιλαει για το χασιμο της αθωοτητας τοτε το Kids μιλαει για μια γενια που ηδη την εχει χασει και βαδιζει στα τυφλα. Ακραιος οπως παντα ο Larry Clark με την καμερα στον ωμο, μας εξιστορει την πορεια ενος νεαρου φορεα Aids για μια ολοκληρη μερα. Ταινια που ειναι γροθια στο στομαχι για τους ανυποψιαστους θεατες. (Δραμα/Κοινωνικη)
Καθως το αταραχο ματι του αφεντικου χαζευε ποιοτικα πορνογραφηματα το δικο μου αληθωρισε προς την σκοτεινη πλευρα της μουσικης σκηνης του λονδινου… Και πιο συγκεκριμενα στους cuthroat convension project καποιων μελλων των void above … Το single echniq είναι η πρωτη τους κυκλοφορια .Δεν εχω ιδεα σε ποια κατηγορια μπορει να ταμπελοποιηθει ο ηχος τους οποτε παραμενω απλα στο ότι μ αρεσε πολύ …καλη ακροαση …κηνηση την οποια σηνιστω ανεπιφιλακτα…
Psychobilly κυκλοφορια απο μπαντα της Κερκυρας. D.i.y. διαθεση -το album τους ειναι δωρεαν - και αρκετα καλος ηχος. Ηχητικα κινουνται στα γνωστα μονοπατια της μεγαλης Nekromantix σχολης. Ποτε πιο mid tempo ποτε πιο γρηγοροι και ξεσηκωτικοι. Ξεχωρησα τα κομματια "you know" και "strap on society". Λιγες πληροφοριες εχω για την μπαντα, μιας και στην σελιδα τους δεν αναγραφουν κατι περισσοτερο απο αυτα που μολις ειπαμε. Να τονισουμε παντως οτι μεσα στο zip φακελο τα παιδια μας εστειλαν και ολο το artwork του cd σε καλη αναλυση, με στιχους και ενα πολυ ενδιαφερον κειμενο για οποιον θελει φτιαξει αντιγραφο. Παντως για οσους επιθυμουν επικοινωνια μιας και αυτο το ειδος εχει ορκισμενους οπαδους, η σελιδα τους στο myspace ειναι αυτη
Το βιβλίο αυτό γράφτηκε με αφορμή την τηλεοπτική σειρά «Η εικόνα και το βλέμμα». Αποτελείται από επτά δοκίμια, τα οποία μπορούν να διαβαστούν με οποιαδήποτε σειρά. Τέσσερα απ’ αυτά χρησιμοποιούν λέξεις και εικόνες ενώ τα τρία περιέχουν μόνο εικόνες. Θέτουν πολλούς ενδιαφέροντες προβληματισμούς ,μιλώντας για διάφορα θέματα όπως τον τρόπο με τον οποίο βλέπει κανείς τις γυναίκες, οι οποίες μάλιστα όπως εξηγεί αποτελούνται ουσιαστικά από ένα αρσενικό μέρος, το οποίο έχει το ρολό του επιτηρητή των ίδιων των κινήσεων και των ενεργειών τους και το θηλυκό το οποίο είναι επιτηρούμενο από το αρσενικό και έχει συνεχώς την ανάγκη να επιβεβαιώνεται. Σύμφωνα με τον Berger οι γυναίκες πολύ συχνά αντιμετωπίζονται σαν αντικείμενα ή θεάματα πράγμα που τεκμηριώνει πολύ καλά μιλώντας για την κατηγορία των ελαιογραφιών με θέμα το γυμνό. Οι γυναίκες σε τέτοιου είδους πίνακες απεικονίζονται συνήθως με παθητικό τρόπο, χωρίς τρίχες και χωρίς την παρουσία κάποιου εραστή μιας και ο ιδιοκτήτης του πίνακα είναι αυτός στον οποίο ανήκει και η γυναίκα, μια γυναίκα στην οποία έχει το μονοπώλιο και είναι ιδανικά πλασμένη μόνο γι’ αυτόν. Μιλά επίσης για το πώς οι διαφημίσεις οι οποίες καθημερινά μας βομβαρδίζουν με πληροφορίες και μηνύματα στην ουσία μας παίρνουν την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθησή μας κάνοντάς μας να πιστεύουμε πως θα γίνουμε καλύτεροι, πιο όμορφοι ίσως αλλά σίγουρα πιο αξιαγάπητοι και πιο επιθυμητοί αποκτώντας το διαφημιζόμενο προϊόν. Προβάλλουν το γεγονός πως αποκοτώντας το κάθε τι που διαφημίζεται γινόμαστε πλουσιότεροι ,ακόμα κι αν έχουμε ξοδέψει τα χρήματα μας, πράγμα που φυσικά δε μας κάνει πλουσιότερους. «Η διαφήμιση δεν είναι ποτέ εξύμνηση μιας απόλαυσης καθαυτής. Η διαφήμιση είναι πάντα για το μελλοντικό του αγοραστή. Του προσφέρει μια εικόνα του εαυτού του που έχει γίνει γοητευτική από το προϊόν ή την ευκαιρία που προσπαθεί να του πουλήσει. Η εικόνα τότε τον κάνει να ζηλεύει τον εαυτό του όπως θα μπορούσε να είναι. Αλλά τι συνιστά αυτόν τον εαυτό που θα μπορούσε να είναι αξιοζήλευτος; Ο φθόνος των άλλων. Η διαφήμιση αναφέρεται σε κοινωνικές σχέσεις, όχι σε αντικείμενα. Δεν υπόσχεται απόλαυση αλλά ευτυχία: την ευτυχία όπως κρίνεται εξωτερικά από τους άλλους. Η ευτυχία του να σε ζηλεύουν είναι γοητεία.»
Ακόμα εξηγεί το πώς η αναπαραγωγή ενός πίνακας ζωγραφικής μπορεί να αλλοιώσει τη σημασία του και τον τρόπο με τον οποίο η τέχνη του παρελθόντος και η ιδέα Εθνικής Πολιτιστικής Κληρονομιάς «εκμεταλλεύεται την αυθεντία της τέχνης για να εκθειάσει το παρόν κοινωνικό σύστημα και τις προτεραιότητές του». Πιστεύω πως το βιβλίο είναι πολύ ενδιαφέρον και βοηθά να σκεφτούμε ορισμένα πράγματα εξετάζοντας τα από κάποιες διαφορετικές από τις συνηθισμένες ίσως πλευρές. Προβάλλει έναν τρόπο σκέψης και μια σημειολογία καταστάσεων και αντικειμένων που διαφέρουν από αυτά της κοινής γνώμης.
Τέλος, όπως αναφέρεται στο εισαγωγικό σημείωμα «Κανένα από τα δοκίμια δεν προβάλλει την αξίωση ότι πραγματεύεται περισσότερες πλευρές από ορισμένες μόνο κάθε θέματος: ιδιαίτερα εκείνες τις πλευρές που έχει καταστήσει ανάγλυφες η νεότερη ιστορική συνείδηση. Ο κύριος σκοπός ήταν να ξεκινήσει μια διαδικασία ερωτήσεων» .
Οι barbies hysterectomy (ονοματαρα) ειναι μπαντα απο την αθηνα και αυτο εδω το post εχει καποια απο τα τραγουδια τους σε demo και rehearsal ηχογραγραφησεις (ζωντανες ηχογραφησεις απο προβα). Ο ηχος τους χαρακτηριζεται απο ποικιλια, ποτε πιο δυνατοι οπως στο τρομερο "βενεζουελα" και ποτε πιο ακουστικοι οπως στο "old colony times". Οι στιχοι τους μου εφεραν στο μυαλο τους ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ και ισως κατι απο Ασιμο, ενω στο καθαρο μουσικο κομματι δεν θα ηθελα να τους ταυτισω με καποιο μουσικο ειδος. Πολυ αξιολογες συνθεσεις αυτες που μας εστειλαν τα παιδια. Παραπανω πληροφοριες δεν βρηκα για αυτους παρα ενα μικρο κειμενακι "H "ΥΣΤΕΡΕΚΤΟΜΗ ΤΗΣ BARBIE" ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΠΛΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ 5 ΓΙΑΤΡΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΔΙΠΛΩΜΑ, ΠΟΥ ΔΙΕΠΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΖΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΝΩ ΑΣΚΟΥΝ ΤΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΑ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΑΠΟ ΧΟΜΠΥ."
English: country: greece Year of release: 2008 Band: barbie's hysterectomy Name of release: Demo and rehearsal songs Sounds like: rock, alternative, indie, acoustic
Οι Kalashnikov (ή οι Kalashnikov collective αν θελετε) ειναι μπαντα απο το Μιλανο της Ιταλιας. Δημιουργηθηκαν καπου το 1996. Η τιμια diy συμπεριφορα τους, καθως και πολλες φορες ο ξεχωριστος τους ηχος δικαια εδω και 12 χρονια τους εχουν βαλει σε περιοπτη θεση οσων ασχολουνται συνηδειτα με το diy κινημα. Ποτε Ska, ποτε πιο punk, ποτε πιο post-punk ο ηχος τους, με τα πληκτρα και την φωνη της Milena να ξεχωριζουν. 4 ολοκληρωμενες δισκογραφικες δουλειες καθως και ενα ep μετρουν οι Kalashnikov με αυτο εδω να ειναι το τριτο τους lp. Ποτε κομματια με γρηγορα και μελωδικα κοφτα riff οπως το Gioventu post-atomica και ποτε πιο μελαγχολικα κομματια οπως το αριστουργηματικο la neve. Η σελιδα τους στο myspace, για οσους επιθυμουν να επικοινωνησουν μαζι τους ειναι αυτη. Το diaries δεν προσφερει τιποτα περισσοτερο απο το blog τους που ετσι και αλλιως προσφερει το υλικο τους ελευθερο-απλα τα κομματια συγκεντρωμενα για οσους βαριουνται να κατεβαζουν ενα-ενα mp3. κατι για το οποιο πρεπει να παρουν ακομα ενα μεγαλο μπραβο. Για οσους βιαζονται λοιπον να αποκτησουν τις κυκλοφοριες, το blog τους ειναι αυτο.
Μπαντα απο την Αθηνα με αρκετα μελαχγολικο υφος. Εδω βρισκουμε τεσσερα κομματια με δυνατες κιθαρες και μια metal αισθητικη που σου φερνουν στο μυαλο μπαντες οπως Tiamat (ειδικα της δευτερης περιοδου-απο wildhoney και μετα) και moonspell χωρις να σημαινει ομως, πως δεν εχουν πιο punk ή πιο κλασσικα rock σημεια . Σε ολα αυτα να προσθεσουμε μια πολυ αξιολογη ηχογραφηση. Αξιζει να τους ακουσετε.
Οι Xmal Deutschland δημιουργηθηκαν στο Αμβουργο της Γερμανιας στις αρχες της δεκαετιας του 80' απο τις Anja Huwe (φωνητικα), Manuela Rickers (κιθαρα), Fiona Sangster (πληκτρα), Rita Simon (μπασο) and Caro May (τυμπανα). Εχοντας ηδη γραψει καποια 7'' και 12'' μεταξυ των οποιων και το πολυαγαπημενο single Incubus Succubus του 1982 εχουν φτιαξει ενα πολυ σκληρο πυρηνα οπαδων κυριως στη Γερμανια. Κατι που τους βοηθαει την επομενη χρονια να ανοιξουν τα live των Cocteau twins.
Με αλλαγμενη την συνθεση πλεον (η Manuela Zwingmann πηρε την θεση της Caro May στα τυμπανα και η Wolfgang Ellerbrock στη θεση της Rita Simon στο μπασο) υπογραφουν στην πασιγνωστη 4AD και κυκλοφορουν το ντεμπουτο τους με τον τιτλο Fetisch (1983). Με αλλαγη παλι στη θεση των τυμπανων (ο Peter Bellendir πηρε την θεση της Manuela Zwingmann)κυκλοφορουν το 1985 το δευτερο τους album Tocsin και στη συνεχεια φευγουν για παγκοσμια περιοδια. Το 1986 εχοντας πλεον το δικο τους πιστο κοινο και εχοντας ξεφυγει απο τα ορια της Γερμανιας για τα καλα, οι Xmal Deutschland κυκλοφορουν το 12'' matador σε παραγωγη του Hugh Cornwell των Stranglers, ανοιγοντας και το live τους στο Wembley Arena. Το Viva album που ακολουθει το 1987 εχει και τα περισσοτερα τραγουδια με στιχους στα αγγλικα. Λιγο αργοτερα οι Manuela Rickers, Fiona Sangster και Peter Bellendi αποχωρουν απο την μπαντα.
Οι Anja Huwe (ηγετικη φυσιογνωμια των Xmal Deutschland) και Wolfgang Ellerbrock θα συνεχισουν για λιγο ακομα κυκλοφορώντας το Devils Lp το 1989. Το χρονο που ακολουθει η μπαντα πραγματοποιει ελαχιστα live για να διαλυσει τελικα λιγο αργοτερα(1990).
Οι Scared shadows ειναι ενα διδυμο απο την pennsylvania εδω μας εχουν στειλει 6 κομματια shoegaze με αρκετη δοση πειραματισμου σε demo μορφη. Η μουσικη τους πραγματικα σου φερνει στο μυαλο ταινιες του 50' και του 60'. Κατι που οφειλεται στη σωστη χρηση της φωνης της Erin περασμενα μεσα απο εφε καθως και στην χρηση sample και διαφορων κρουστων απο τον Geoffrey. Πολυ αξιολογο demo αν και δεν ειμαι λατρης του συγκεκριμενο ηχου. Προσωπικα ξεχωρησα το the ground below, κομματι τους με τα πολυ σκοτεινα πληκτρα που φλερταρει με την ambient αισθητικη. Οσοι ψαχνετε στο υφος που περιγραφουμε παραπανω κατεβαστε το αφοβα. Το demo διαρκει περιπου 20 λεπτα (στοιχειο για καθε e.p. shoegaze μπαντας που σεβεται τον εαυτο της)
Αυτή τη φορα εχουμε τον AMPDT από την Βουλγαρία. Ο τονος και η διαθεση της παρούσας κυκλοφορίας είναι καθαρα harsh noise. Βέβαια η προσθηκη θορυβωδών φωνητικών δινει ένα νεο ενδιαφερον σε αυτη την δουλεια. Μαλακίες λέω πάλι αν δεν είστε fan του σκληρού noise ήχου όχι απλά θα αδιαφορήσετε αλλά θα το μισήσετε . Αν πάλι σας αρέσει ο πειραματικός noise ηχος θα το βρειτε αρκετα ενδιαφερον.
Απο οτι μου είπε ο Nikifor (AMPDT) το I’M SORRY εμπνεύστηκε από τους υπάνθρωπους, της κοινωνίας και από την απλότητα με την οποία ο περισσότερος κόσμος αντιμετωπίζει και λέει την συγνώμη . I think individuality should be on top, so that's how I'M SORRY appeared. Αυτές ήταν κατά γράμμα οι λέξεις που ήθελε να συμπεριληφθούν σε αυτή τη μικρη περιγραφη μου. Η σελιδα του ειναι αυτη.
Καπου εδω κανουν και οι πρωτες συνεντευξεις την εμφανιση τους δειλα δειλα. Την τιμητικη τους εχει μια απο τις πιο αγαπημενες μπαντες του diaries και απο οτι βλεπω και μια απο τις δικες σας, οι Red light απο το Αιγιο. Γεια σας παιδια, καταρχην να πουμε λιγα πραγματα για αυτους που δεν σας ξερουν, ποτε και που δημιουργηθηκατε και απο ποιους;
Δημιουργηθήκαμε τον Οκτώβρη του 2005.Τα αρχικά μέλη του συγκροτήματος είναι οι Φαλτάκας Χρήστος(μπάσο), Κώστας Βαγενάς(τύμπανα), Ελμίρο Βετέρε(κιθάρα/φωνή) και ο Ντουέιν Μίστλερ(κιθάρα). Αυτήν την στιγμή ήμαστε τρεις καθώς έχει αποχωρήσει ο Ντουέιν Μίστλερ.
Μεχρι τωρα απο οσο ξερω οι κυκλοφοριες σας ειναι το demo “half” και η συμμετοχη σας σε μια συλλογη της dreamwork factory, πειτε μας λιγα λογια για αυτες.
Το half ήταν μια κίνηση που έγινε αρχικά για να δούμε πώς τα πάμε με τα studio. τελικά η ηχογράφηση ήταν αρκετά καλή και αποφασίσαμε να μοιράζουμε κάποια τραγούδια από αυτή σαν demo. Ηχογραφήθηκε στο πρώην 1-2-3 studio στην Πάτρα. Η φάση με την dreamwork factory έγινε το περασμένο καλοκαίρι και προέκυψε με την βοήθεια του Χρήστου Παναγιωτάκη(hues and separation, figurant in yesterdays play) ο οποίος μας προτείνε στην επικείμενη συλλογή. Μείναμε πολύ ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα καθώς η ηχογράφηση ήταν αρκετά καλή και οι γνωριμία μας με όσα συγκροτήματα της συλλογής που βρεθήκαμε, ήταν ενδιαφέρον. Το studio στο οποίο ηχογράφησαν τα συγκροτήματα που μετείχαν στην συλλογή ήταν το fab liquid studio. Ακόμη έχουμε μπει και σε μια συλλογή που ονομάζεται yuria 2007 η οποία αποτελεί ηχογράφηση από live που έγινε τον Νοέμβριο στο φεστιβάλ yuria το οποίο διοργανώνεται από το δισκάδικο vinyl microstore. Το cd αυτό μπορεί να το βρει οποίος θέλει στο συγκεκριμένο δισκάδικο.
Απ’οτι μου ειπατε σε προσφατη συναυλια σας το καποια πραγματα στο group εχουν προκυψει απο καθαρες συμπτωσεις. Οπως το ονομα του group το ονομα του demo σας κτλ.. θελετε να μας πειτε καποια πραγματα για αυτα;
Αρχικά, το όνομα του γκρουπ δεν προήλθε από σύμπτωση αλλά από μια κόκκινη λάμπα που φώτιζε τον χώρο της πρόβας μας. Τώρα όσον αφορά το όνομα του demo, προήλθε όντως από σύμπτωση. Δεν είχαμε βρει κάποιο όνομα για το demo και λέγαμε να το αφήσουμε "αβάπτιστο" αλλά όταν μας ζητήθηκε από το hidden diaries να στείλουμε το demo και ένα εξώφυλλο, το demo πήρε το όνομα του αρχείου της φωτογραφίας που στείλαμε για εξώφυλλο.
Υπαρχουν καποια σχεδια για το μελλον και για καποιο δισκο πιο συγκεκριμενα;
Κανονίζουμε στα μέσα του Απριλίου να μπούμε για την ηχογράφηση του πρώτου μας ep το οποίο θα κυκλοφορήσουμε με δικά μας έξοδα. Δεν ανήκουμε σε κάποια εταιρία.
Ποσο δυσκολο ειναι για μια μπαντα απο την επαρχια να ακουστει παραεξω και να προκαλεσει καποιο θορυβο γυρω απο το ονομα της; Πιστευευτε οτι υπαρχει βοηθεια ή οι περισσοτεροι προσπαθουν να εκμεταλευτουν καταστασεις;
Είναι αρκετά δύσκολο, και δεν υπάρχει βοήθεια γιατί δεν υπάρχει τόσο ενδιαφέρον στην πόλη μας για αυτές τις μουσικές. Ότι έχουμε κάνει οφείλετε σε εμάς λόγω του ότι έχουμε καταφέρει να δημιουργήσουμε θόρυβο γύρο από το όνομα μας και με την βοήθεια του myspace το οποίο σε βοήθα μόνο για να προωθήσεις την μουσική σου, κατά την γνώμη μας.
Ποια ειναι η γνωμη σας για τα live σε μαγαζια, απο οσο γνωριζω εχετε παιξει και σε αυτοδιαχειριζομενους χωρους αλλα και σε μαγαζια. Τι πιστευεις οτι “αναγκαζει” μια μπαντα να παιξει σε μαγαζια;
Τα μαγαζιά είναι ο μοναδικός τρόπος να μας ακούσουν live γιατί δεν γίνονται αρκετά φεστιβάλ , και είναι κάτι το οποίο μας αρέσει αρκετά γιατί πιστεύουμε ότι δίνει σε όλη την φάση μια απόχρωση του πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα στην μουσική στην Ελλάδα σήμερα.
Στα live σας εχοντας ακουσει παραλληλα και το demo σας εχετε εντονα το στοιχειο του αυτοσχεδιασμου, αυτο ειναι κατι που εχει να κανει με τα ακουσματα σας και τις προβες σας ή ειναι κατι που σας βγαινει αφθορμητα οταν παιζεται live.
Η μουσική μας έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό από της επιρροές μας όμως εμείς προσπαθούμε να μην αντιγράφουμε άλλα αποτυπώνουμε τις επιρροές μας με καθαρά δικό μας τρόπο. Για εμάς μουσική είναι ελευθερία. μέσα από τις δομές που ορίζουμε για να γίνονται ποιο κατανοητά τα τραγούδια μας ,κάποιες φορές τα όρια σπάνε και βγαίνει η αληθινή μουσική μας ,η οποία έχει να κάνει κυρίως με την στιγμή ,τα συναισθήματα που έχουμε .
Μιλωντας για τα ακουσματα σας ποιες θα λεγατε οτι ειναι οι μπαντες που σας εχουν επιρρεασει και ως προς την σταση τους αλλα και ως προς την μουσικη τους εξελιξη;
Οι μπάντες που μας έχουν επηρεάσει είναι αρκετές., κάποιες από αυτές είναι οι sonic youth, joy division, nirvana, my bloody valentine, the fall, the smiths, the rapture, a certain ratio, και μας έχει εντυπωσιάσει η στάση των fugazi αυτή καθ' αυτή. Πρέπει να είναι το πιο τίμιο συγκρότημα που υπάρχει.
Να υποθεσω πως οι στιχοι σας εχουν να κανουν πιο πολυ με προσωπικα βιωματα; Πειτε λιγα λογια για αυτους.
Οι στίχοι γράφονται από όλα τα μέλη του συκροτηματος. Οι στίχοι μας βασικά έχουν να κάνουν με καταστάσεις που έχουμε ζήσει . Αναφέρουμε μέσα από αυτούς , τις ίδιες τις καταστάσεις , ή το τι μας έχουν προκαλέσει. Ακόμη παίζουμε με τον ρομαντισμό μόνο και μόνο για να το καταρρίψουμε χωρίς να απολυτοποιούμε κάποια πράγματα.
Η ανεξαρτητη εναλλακτικη σκηνη στην Ελλαδα πως σας φαινεται; Προσωπικα θεωρουσα οτι σαν χωρα το underground ειχε να πει κατι μονο την δεκαετια του 80’ , πλεον πιστευω οτι κατι εχει αρχισει και ζωντανευει παλι. Τουλαχιστον ως προς το εναλλακτικο κομματι της.Ποια ειναι η αποψη σας;
Δεν έχουμε να πούμε πολλά πράγματα γιατί δεν γνωρίζουμε πολλά για την σημερινή κατάσταση. Αλλά με τα λίγα που ξέρουμε πιστεύουμε ότι η ανεξάρτητη εναλλακτική σκηνή είναι καλό που αναπτύσσετε διότι έχουν βγει αρκετά καλά συγκροτήματα. Η δεκαετία του 80' ήταν μια ποιο καταπιεσμένη δεκαετία και γι' αυτό το λόγο μπορεί να ειπωθεί ο χαρακτηρισμός underground.
Που θα θελατε να φτασετε σαν Red light; Θα φευγατε στο εξωτερικο αν γνωριζατε οτι μπορειτε να κανετε κατι καλο;
Σίγουρα θα την κάναμε στο εξωτερικό αν μας δινόταν η ευκαιρία γιατί πιστεύουμε ότι θα περνούσαμε γαμάτα και θα υπήρχε η δυνατότητα να μας ακούσει live και άλλος κόσμος.
Και κατι τελευταιο, εχετε κατι να πειτε σε ολους αυτους που διαβαζουν τωρα την συνεντευξη;
Ελάτε να μας δείτε σε live , εκεί έχουμε να πούμε περισσότερα
Ευχαριστουμε για το χρονο σας και καλη συνεχεια στους στοχους σας με τους red light.
Εξαιρετικη κυκλοφορια απο αυτην εδω την Αθηναικη μπαντα που πρεπει να κοιμαται με τις κυκλοφοριες των Portishead (προσκυνω) κατω απο το μαξιλαρι τους χωρις ομως αυτο να σημαινει οτι δεν εχουν ταυτοτητα σαν μπαντα. Ποτε ηλεκτρονικος στα ορια του Trip hop ο ηχος τους και ποτε πιο κιθαριστικος alternative. Στα συν της μπαντας λειτουργουν τα πολυ καλα και χαρακτηριστικα φωνητικα της Θεοφιλης, ενω οι συνθεσεις τους εχουν την ικανοτητα να σου μεταφερουν εικονες. Προσωπικα το Mystifying rain το οποιο ειναι και το αγαπημενο μου τραγουδι απο αυτη την κυκλοφορια μου αφησε την αισθηση οτι μολις εφαγα χυλοπιτα απο κοπελα που κυνηγουσα 5 χρονια. Ουσιαστικη κυκλοφορια απο μια μπαντα που πιστευω θα μας δειξει πολλα στο μελλον.
English: country: Greece Year of release: 2008 Band: tA Capella Name of release: Step inside my dreams Sounds like: Trip hop, experimental, alternative,pop rock
Συλλογη που μολις βγηκε. Συμμετεχουν 11 μπαντες απο την συγχρονη εναλλακτικη ανεξαρτητη σκηνη. Knauf, Drama queen, Red light, Absent without leave, Αρχη του τελους, Mimosa's dream, Adolf plays the jazz, Moral flex, Wave tank, Valise, Inoxia and the straight edge ειναι οι μπαντες που βρισκουμε εδω και η συλλογη ποτε κινειται σε experimental και ποτε σε πιο κλασσικες rock φορμες. Αρκετα χορταστικη ως προς την διαρκεια (περιπου 57 λεπτα) αλλα και ως προς την πληθωρα των μελωδιων που συνανταμε. Οποτε ευκαιρια να γνωρισουμε καποιες νεες μπαντες και να θυμηθουμε παλι καποιες απο αυτες που εχουμε ξανασυναντησει στο diaries, οποτε αυτα απο εμας. Καλη ακροαση...
English: country: Greece Year of release: 2008 Bands: Knauf, Drama queen, Red light, Absent without leave, Αρχη του τελους, Mimosa's dream, Adolf plays the jazz, Moral flex, Wave tank, Valise, Inoxia and the straight edge Name of release: Our kinky tunes (Compilation) Sounds like: noise, experimental, post punk, post rock, alternative,pop rock
Visionary of the dust ονομαζεται το προσωπικο project του Αλεξανδρου Αρβανιτη. Το Gathering Shards ειναι η πρωτη δουλεια του και κινειται σε noise-phycedelic μονοπατια με ένα εντονο New age gospel στοιχειο να πλαναται στον αερα . H ενορχηστρωση και τα οργανικα samples δινουν ένα φρεσκο και αρκετα πρωτοτυπο χαρακτηρα στο ακουσμα το οποιο είναι φανερα επιρρεασμενο από μουσικους όπως ο Ξενακης ο merzbow και οι throbbing gristle.
Ενα απο τα μεγαλυτερα απωθυμενα μου ολα αυτα τα χρονια ηταν να δω τους Girls Against Boys live αφου ημουν ενας απο αυτους που δεν ειχαν το νου τους τοτε που επρεπε . επιτελους εστω και με καθυστερηση 10 χρονων εφτασε η ωρα της αποζημιωσης..
Η επιλογη των Modrec δεν νομιζω οτι ηταν ιδαιαιτερα πετυχημενη καθως το μελωδικο αλλα και επιθετικο(σε σημεια) progressive με κυρια επιρροη τους at the drive-in (χωρις τη λυσα) δεν ειχε καμια σχεση με οτι επακολουθησε , παρολο που επελεξαν τα πιο σκληρα κομματια τους προς το τελος του set...παντως εδειξαν για αλλη μια φορα πολυ καλα στοιχεια και οπως μας ειπαν ο πρωτος τους δισκος κυκλοφορει σε λιγο καιρο...
-το κειμενο που ακολουθει ειναι γεματο λεξεις κλισε που συνηθως δεν θελω να χρησιμοποιω - απλα δεν γινεται να μην τις χρησιμοποιησω αυτη τη φορα..-.
Οταν οι Girls Against Boys εκει καπου πισω στα mid 90s επαιρναν κληρονομια θορυβου απο Sonic Youth και μελωδιας απο Fugazi βαζοντας δυο μπασα για να φτιαξουν αυτο το απιστευτο groove μας εδιναν την Νεο Υορκεζικη εκδοχη του post-hardcore...μια εκδοχη γεματη ιδρωτα , sexy υπονωουμενα και cool attitude...
Τη Κυριακη στο gagarin ολα ηταν εκει οπως τοτε...ξεκινησαν με το in like flyn απο το κλασσικο Venus Luxure No. 1 Baby . το σπασιμο της χορδης του μπασου με το καλημερα ωστοσο θα αλλαξει τα πλανα τους . μεχρι να βρουν καποια λυση θα συνεχιζαν με αλλο υφος . bass station απο το τελευταιο τους album και μετα disco 666 κανουν το χωρο ενα rock dance club . disco ρυθμοι και τα keyboard γεμιζουν με εφορικα vibes τον χωρο , καθως ο scott mccloud -σωστος αληταμπουρας- βγαζει πριονια απο την κιθαρα του .
Η απωλεια του ενος μπασου αποκαθισταται αρχικα με τη χρησιμοποιηση του μπασου των modrec(!) και στη συνεχεια με αλλαγη της χορδης...
superfire , cruise yourself... , kill the sex player ,crash 17 , i dont got a place , thekindamzkyoulike ...απιστευτο setlist . η συνεχεια με bug house(νομιζω) ,wilmigton , cash machine...γενικα ολο το setlist κινηθηκε στα 3 πρωτα album τους , venus luxury...,House of GVSB και Cruise Yourself αγνοοντας το πολυεθνικο Freak*on*ica .
ενα εντελως 90s σκηνικο βγαλμενο απο στιγμες του αθηναικου ναου των live (ροδον) .
bullet proof cupid . χαμος...εστω και αν ενα απο τα πιο πιασιαρικα riff ever , δεν ακουγεται και πολυ λογω του ηχου . ουτως η αλλως στριφογυριζει μεσα στο μυαλο μας απο την στιγμη που ξεκινησε το live...
θα παιξουν ακομα και αυτη την διασκευη τους σε joy division του she's lost control και οι ανατριχιλες συνεχιζονται . στο sexy sam που ακολουθει τα σπανε και στη συνεχεια ο mccloud αφηνει την κιθαρα του για να παιξουν ενα τραγουδι που δεν συνηθιζουν να παιζουν οπως μας πληροφορει . psychic know-how . you know what i like , only you know what i like φωναζει στο μικροφωνο καθως βουταει στο κοινο , παιζει καλα το σταριλικι του ακομα... φευγουν για να τιμισουν αλλο ενα κλισε .encore με rockets are red και φυσικα let me come back . πανικος...
Γενικα διαβαζοντας αυτο το κειμενο καποιος θα εχει ισως την αισθηση οτι ηταν μια απιστευτη συναυλια . η αληθεια ειναι οτι ενα τετοιο live με την νοσταλγικη του δυναμη σε παρασυρει σε ενα οπαδικο παραληρημα που δεν κοιτας ηχο , performance κτλ . οι girls against boys παρολο που απεχουν χρονια απο τη δισκογραφια και προφανως βγαζουν το ψωμι τους στο σανιδι , το κανουν πολυ τιμια κατaφερνοντας να σε χωνουν βαθια στο αλητικο σκηνικο τους σε καποιο punk club καπου στη Νεα Υορκη...its only rock n roll after all(θεε μου τι αλλο θα γραψω)...
The room was spinnin Everybody was so in love Something fine Something fine Sexy Sam Something fine Sing this song I can't let go
Εχοντας κουβεντα για το high fidelity χτες το βραδυ καπου στο σταθμο του Αμαρουσιου με μπυρα απο το περιπτερο και σαντουιτς πηρα την αφορμη να γραψω για ακομα μια μεγαλη μου αγαπη. Το almost famous.
"Ακου το Tommy των the who, θα σε απελευθερωσει" καπως ετσι ξεκιναει το Almost Famous του Cameron Crowe (jerry maguire, vanilla sky, elizabethtown).
Πιτσιρικας 15 χρονων μεγαλωμενος απο υπερπροστατευτικη μητερα και επαναστατρια αδερφη , λατρης της rock μουσικης και κουλτουρας αποφασιζει να στειλει μουσικα αρθρα που δημοσιευει στην σχολικη εφημεριδα, στο rolling stone magazine. Τα αρθρα αρεσουν και του δινουν την ευκαιρια να γραψει για τους Stillwater , μια ανερχομενη hard rock μπαντα. Κατι που θα κανει, συνοδευομενος παντα απο τις συμβουλες του πεσιμιστη μεντορα του και συντακτη του Cream magazine ("κριμα μικρε πετυχες το rock στο θανατο του", λεει σε καποια στιγμη). Μεσα απο αυτο το ταξιδι και την περιοδεια των stillwater, γνωριζουμε τον θαυμαστο αλλα και υπουλο κοσμο της rock μουσικης (συμπεριφορες συγκροτηματων, groupies, ναρκωτικα, συμφεροντα manager κτλ) μεσα απο τα ματια ενος παιδιου που παλευει να χωρισει την αγαπη του για τη μουσικη απο την μελλοντικη πιθανη δουλεια του. Θα ερωτευτει και θα απομυθοποιησει τους μεχρι τοτε ηρωες του.
Η ταινια ειναι πολυ ρομαντικη και αξιζει να τη δει καποιος που του αρεσουν ταινιες αυτου του ειδους. Καλη τηλεθεαση...
Μπαντα (?) απο την Αθηνα, με experimental, noise rock και post rock στοιχεια, αυτο ειναι ενα promo που εχω απο αυτους. Κανενα αλλο στοιχειο και πληροφορια.
English: country: Greece Year of release: 2004 (?) Band: The Illustrated image [of a miserable life] Name of release: promo Sounds like: noise, experimental, post rock
Η τριλογια του Mad max μας μεταφερει σε ενα κοσμο που εχει βυθιστει στο χαος και το σκοταδι. Στο κοντινο μελλον και σε ενα κοσμο χωρις κανενα νομο οι συμμοριες εχουν παρει την εξουσια στα χερια τους. Γρηγορα οχηματα αλωνιζουν στους δρομους καταστρεφοντας και σκορπωντας τον θανατο. Ο MAX (Mel Gibson) μελος της υπηρεσιας MFP πολεμαει το εγκλημα με κοστος την απωλεια της γυναικας και του παιδιου του.
Καπως ετσι τελειωνει το πρωτο μερος (1979) της post-apocalyptic τριλογιας του George Miller θετοντας τις βασεις για μια καταπληκτικη συνεχεια -απο τα λιγα sequel που ισως ειναι καλυτερο απο τα πρωτοτυπο- και για ενα τριτο μερος που στηριζεται σε μια παρα πολυ καλη ιδεα αλλα εχει ασχημη εκτελεση.
Το δευτερο μερος (1981) ξεκιναει, οι δυο -αγνωστες- μεγαλες δυναμεις εχουν πλεον συγκρουστει. Ο πλανητης εχει σχεδον καταστραφει και ο καθενας εχει απομονωθει. "their leaders talked and talked..." λεει στην ανατριχιαστικη εισαγωγη. Ολα γινονται για την κατακτηση του μαυρου χρυσου. Ανθρωπος σκοτωνει ανθρωπο. Μεσα σε αυτο το χαος ο Max μοναχικος πλεον τυπος βασανιζεται απο τους δαιμονες του παρελθοντος του, τριγυρναει στις αχανεις εκτασεις της Αυστραλιας. Ωσπου πεφτει σε μια κοινοτητα που εχει στην κατοχη της μια τεραστια δεξαμενη με βενζινη. Το οχυρο πολιορκειται απο την συμμορια του Humungous. Σκοπος τους να ξεφυγουν διασωζοντας τα καυσιμα.
Με το MAD MAX 2 : The road warrior δημιουργηθηκαν φοβερες προσδοκιες για την συνεχεια και το κλεισιμο της τριλογιας, ενω δημιουργηθηκε παραληλλα ενας πυρηνας ορκισμενων οπαδων παγκοσμιως.
Το τριτο μερος MAD MAX 3: BEYOND THUNDERDOME ερχεται μετα απο 4 χρονια και το 1985 ο Miller ριχνει ενα δυνατο χαρτι για να μην χασει την εμπιστοσυνη του κοινου του. Βαζει την Tina Turner σε πρωταγωνιστικο ρολο.
Το σεναριο εχει να κανει με την ελλειψη υδατινων πορων και με την προσπαθεια της ανθρωποτητας να ανακαμψει δημιουργωντας πρωτογονες αποικιες καθως η εξουσια εχει περασει στους λιγους. Ολα ωραια και καλα μεχρι που ο MAX ταυτιζεται μετα απο ενα σημειο με τον peter pan και επιστρεφει ως σωτηρας σε μια αποικια παιδιων που σαν σκοπο εχουν το ταξιδι στις παλιες πολεις.
H τριλογια του MAD MAX ειναι απο τις ταινιες που βλεπεις και ξαναβλεπεις μεγαλωνοντας. Ενα must για καθε φιλο των sci-fi ταινιων.
Η εισαγωγη του δευτερου μερους ειναι ικανη να σας μεταφερει στον τρομακτικο κοσμο του MAX
Οι lipstick traces (πρωην replica dolls) ειναι μπάντα απο την αθήνα, ξεκινησαν το 2007 και κινούνται στα garage πρότυπα των 60's και 70's κατι που σημαινει γρηγορες ταχυτητες και χορευτικη διαθεση. Σε αυτο εδώ το demo μπορειτε να ακουσετε δυο κομματια κιθαριστικού rock n' roll τα οποια προσωπικά μου έφεραν στο μυαλό μπαντες απο t-rex μεχρι τους δικούς μας last drive. Αν και μικρο το δειγμα, συνολικα το demo διαρκει περιπου 6 λεπτα, μας αφηνουν υποσχεσεις και σιγουρα περιμενουμε καποιο μεγαλυτερο δειγμα γραφης. Καλη συνεχεια στα παιδια.
