Ναι..ντάξει..Η αθήνα δεν είναι και από τις πιο ωραίες πόλεις του κόσμου,ούτε της ευρώπης..ίσως ούτε καν της ελλάδας(ναι,χαρείτε θεσσαλονικείς)..αλλά ομολογώ ότι τη γουστάρω πολύ αυτή την πόλη..Αυτό το γαμημένο χάος κάθε πρωί..Οι τρελοί ρυθμοί της..και κυρίως η μεταμορφωσή της..Λες και μόλις πέφτει το σκοτάδι, ένας μυστήριος cool μάγος της δίνει στυλ αλλά την κάνει και πιο΄΄ σκοτεινή΄΄ και συνάμα πιο αποκαλυπτική.

Έχω πολλές φορές περπατήσει ή διασχίσει με αυτοκίνητο(..φίλων,που έχουν όρεξη για τσάρκες)τους δρόμους της κατά το βραδάκι..και πάντα συνειδητοποιώ ότι κάθε δρόμος της έχει τη δική του προσωπικότητα..Άλλοι είναι πιο..΄΄συμβιβασμένοι΄΄..άλλοι πιο ΄΄αντιδραστικοί΄΄ και άλλοι που εκπνέουν μόνο αναμνήσεις και νοσταλγία.
Κάθε δρόμος ΄΄παίζει΄΄τη δική του μουσική και αν όλοι μαζί αποτελούσαν tracks σ’ ένα cd…(για μένα)θα πήγαινε κάπως έτσι…



1.πανεπιστημίου-‘the kids are on high street’madrugada…και όσο πλησιάζουμε ομόνοια ακούγεται πιο δυνατά..


2.σταδίου-pulp..΄this is hardcore’


3.πατησίων-΄mad world’ gary jules


4.ερμού-΄over the hill’ monika


5.συγγρού-blur,΄tender’….ή τώρα που το ξανασκέφτομαι ίσως το..΄piensa en mi΄ απ΄την ταινία τα ΄΄ψηλά τακούνια΄΄


6.παραλιακή-…μάλλον κάτι από Madonna..


7.διονυσίου αεοροπαγίτου-leonard cohen΄dance me to the end of love΄.. ή μήπως το ΄fucked with a knife΄ από cannibal corpse;(..για σπάσιμο στα ερωτευμένα ζευγαράκια που δεν αφήνουν το χεράκι για να περάσεις….)


8.ευριππίδου-χωρίς δεύτερη σκέψη…antony and the johnsons..΄Hope there’s someone΄…