οι explosions in the sky μας πηραν την ανασα και για 1,5 ωρα μας χαρισαν ενα απιστευτο live . απλωσαν δεξιοτεχνικα τον επικο-λυρικο τους κοσμο μπροστα στα ματια και τα αυτια μας .
ειχε προηγηθει η εμφανιση του matthew cooper eluvium η οποια μαλλον στα ψιλα περασε μιας και η -layers επι layers μελωδιων και θορυβου- παρουσιαση των κομματιων του δεν καταφερε να απλωθει στο χωρο του club . σιγουρα η ζωντανες εμφανισεις καλλιτεχνων με ενα laptop και μια κιθαρα δυσκολα καταφερνουν να επιτυχουν την επιθυμητη ατμοσφαιρα σε ενα καταμεστο club .
οι explosions που ακολουθησαν καταφεραν απο το πρωτο κιολας να επιβληθουν στο χωρο...το ξεκινημα με ενα απο τα καλυτερα τους κομματια , το first breath after coma εδειξε στην πραξη γιατι αυτη τη στιγμη οι explosions in the sky θεωρουνται ισως το μεγαλυτερο ονομα στο χωρο που ονομαζουμε post-rock . η συνεχεια ειναι καταιγιστικη με το catastrophe and the cur. επος , λυρισμος και δυναμη με τα drums να κατευθυνουν τις αισθησεις και να επιβαλλονται στο θυμικο του κοινου .
η επιλογη τους να παιξουν περισσοτερα κομματια απο το αδιαμφισβητητο αριστουργημα τους the earth is not a cold dead place σιγουρα εδωσε επιπλεον βαρος στην εμφανιση τους . συνεχεια με τα memorial , greet death απο το παλιοτερο those who tell the truth shall die, those who tell the truth shall live forever , the birth and death of the day (η κιθαρα στο ξεκινημα απλωθηκε σε καθε σπιθαμη του χωρου) , your hand in mine και welcome ghosts . απιστευτο δεσιμο της μπαντας και με πολυ ορεξη , τα σπασανε για τα καλα .
στο τελος ηρθε και το the only moment we were alone και εδεσε...οι explosions παρα τις φωνες του κοσμου για παραπανω , τιμια πρατοντας δεν ξανανεβηκαν στη σκηνη , ωστοσο μας αφησαν με την υποσχεση οτι θα ξαναρθουν συντομα μεσω του στοματος του ινδου κιθαριστα .